HAYALGÜCÜ

Bugün;
Dünyayı dolaştım
Gözlerim kapalı
Ayaklarım durgun...
Paris’teydim sabah;
Tek tek çıktım –ikişer değil- basamaklarını Eyfel’in
Derin derin nefes çektim içime
Her basamağında Paris’in...
...
Tükendiğinde basamaklar
Ne nefes kalmıştı, ne hal
Büküldü dizlerim hayalimde
Bir başkaydı Paris
Sabahın yedi onbeşinde
...
İnatla ufku zorlayan güneş
Sonunda başarmıştı
Paris semasından
Eyfel’in zirvesine indirmeyi
Işıklarını
...
Görünmüyordu Eyfel’den
Paris’in sanatçı kahveleri ama
Ben herzaman o kahvelerdeydim
Sanatçılarla
...
Yükselmeye başlayınca güneş ışıkları
Yerden semaya doğru tekrar
Gömülmeye başladı Paris
Karanlığa
En tenha sokağına kadar
Ve aldım düşüncelerimi
Paris’ten New York’a
Ve Londra’ya ve Roma’ya
İşte böyle
Benim ömrüm
Gezmekle geçiyor dünyayı
Paris’ten Londra’ya, Bonn’a, New York’a...
Gezerim bütün sonsuzluğu
Bende bu hayal oldukça.

Kasım 1987