"Şimdi, bugün söyleyemediklerin zaman geçtikçe ağırlaşan birer taş olurlar boyununda, asılı duran..." Ne kadar kolaymış başkasına bu öğütleri vermek... Hadi bakalım söyle şimdi kendin, aklından geçenleri, herkes için, herkese karşı...
Ya bugüne dek söylediklerin, ilettiklerin... Onlar artık senin değil mi? Çıktı bir kere ağızdan gitti, bitti mi? Sahip çıkmak onlara bu kadar zor mu? Yoksa her zaman olduğu gibi, sadece, dekoru mu olmak istersin sahnenin aktörü değil de? Önce buna karar vermelisin belki de... Yaşamak mı yaşar gibi yapmak mı? Başka hayatlara öyle ya da böyle öykünmek ve yamanmak mı? Yoksa öykünülecek bir yaşama sahip çıkabilmek mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder