Dostluk önce gelir bence, mesela aşktan. Biter bir gün aşk, mesela bir kıskançlıktan. Oysa dostluk kalır ebedi. Dost dostun ister iyiliğini, aşık gibi kıskanmaz yalnız başına mutlu olmasını.
Sonsuzcasına dostum olmasını da istemem aslında; sadece gerçek dostum olsun, belki bir tane... Gelip bana üzüntümün nedenini sorduğu gibi, sevincimin de nedenini sorsun. Paylaşabilir miyim desin sevincini, beraber çare bulalım desin dertlerine. Gerektiğinde ellerimi tutsun bir dost gibi. anlasın beni, anlatsın bana hiç çekinmeden, bana yabancı olan beni; diğerlerinin yaptığı gibi benim tanıdığım beni değil......
8 Mayıs 1988
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder