6 Ekim 2008 Pazartesi

Kanlıca'daki Yaprak

Sanki yıllardır
Buradaydı;
Şimdi olduğu yerde
Yine sımsıkı bağlı olarak.

Buradan izliyordu,
Olanı biteni
Geleni gideni
Gün doğuşunu ve batışını
Yağmuru ve fırtınayı.

Zaman onu yok ediyordu
O yılmadan direniyordu
Bir bütünün parçası mıydı
O bütünün kendisi mi?
Varlığı bağlı mıydı
Sımsıkı bağlı olduğu yere
Yoksa onsuz olamaz mıydı;
Bağlı olduğu...

Denize nazır böyle
Kanlıca iskelesinde
Koca bir çınarın gövdesinde
Hayat bulan
Kocaman bir yaprak.

Yıllar boyu ölerek
Ve dirilerek yine
Sormakta mıydı böyle
Kendi varlığının bağlarını?

Hiç yorum yok: