25 Kasım 2007 Pazar

Çaresiz

Karanlık boş bir caddede

İlerliyordum sıcak evime doğru

Bir ses duydum birden

Kuytu bir köşeden

Öksürdü bir çocuk

Yırtılırcasına ciğerleri...

Ciğerleri değildi aslında

Yüreğimdi yırtılan

Çaresizlikle yumdum gözlerimi

Sıktım yumruklarımı

Geçip gittim

Üzülerek

Utanarak

Gözlerimden yaşlar boşalarak.

Hiç yorum yok: