Bir Adam Var…
Bir adam var tanıdığım,
Her canlı gibi sıradan doğan
Sıradanlıklar içinde yaşamaya başlayan,
Veee hayatın her türlü cilvesini,
Taaa… çocukluğunda görmeye başlayan bir adam.
Çocukken babasından korkardı ,
Belki de civarın serserisi "Köpek Ayhan"dan
Belki sınıfta kalmaktan,
Belki de düşüp bir yerini kırmaktan korkan bir adam.
Gençliğinde boynundaki ipleri görüp, korkmayan,
İpinin ucunun kimde olduğunu merak edip,
Belki bildik birileri’nin , belki de bilmediklerimin diye düşünürken,
İpin ucunun kendi ellerinde olduğunu fark edince de,
İpi bileğine bağlayan bir adam.
Yaşam , bazen istemediklerini dayatırken,
Bazen de istediğini sandıklarının,
Nasıl bir illüzyon olduğunu da öğreten
Soft acılar çekip ,yaşama daha sıkı sarılan bir adam.
Kolaydır onun için yaşamak,
Sen ben kavgası olmadıktan sonra,
Gücü ne kadar az olursa olsa da,
Takatının tükendiğini hissetse de,
Aradığının ne olduğu’nun , farkında olan bir adam.
Kafasına koymuştu bir kere,
O hayat sahnesinin dekoru değil aktörü olacaktı.
Başka hayatlara öykülenmek yerine,
Öykülenecek bir hayata sahip olmayı isteyen bir adam.
Yaşar gibi yapmayacak, yaşayacak
Kafasına yolu değil, gideceği yeri kazıyacaktı.
Küçük insanlardan biri olmayacak,
Büyüteceği, küçük insanlarla yaşayacaktı.
Sığınılacak bir liman olması gerektiğinin farkında olacak bir adam.
Heyecanı yola ilk çıktığı gün gibi olan bir adam,
Onunla yola çıkanlar ,çoktan yoruldular, sıkıldılar, ya da bıktılar.
Onun içinse hazineler çokta gizli değil, kapıları görmek gerekiyor,
Çünkü O, sınırlarını aşmak isteyen bir adam.
Kurduğu hayalleri başıboş güzellik sanmayan,
Cesaretle çıktığı yaşam yolunda, sarılabileceği her şeye sarılan
Yaşamın, yolda olmak , yolda olmanın uzun soluklu bir nefes,
Nefesin ise kalp atışındaki ritimlerde gizli olduğunu bilen bir adam.
Şimdiler de ise;
Yoluna hız kesmeden devam eden
Yaşar gibi yapmayıp yaşayan
Hayat sahnesinin aktörü ve yönetmeni olan
Büyüttüğü insanlarla yaşayan
Sığınılacak bir liman olan bir adam.
* Güzel bir derleme olmuş; derleyene çok teşekkürler.
